Zbudowana na wodzie Wenecja posiada tylko jeden prawdziwy plac - ale za to jaki! Otwarty ku niebu i morzu Piazza San Marco dla mieszkańców po prostu "Piazza" - kwintesencja Wenecji. Długi szereg jego arkad sięga do 900-letniej bazyliki, mija strzelistą kampanilę, by za rogiem skręcić ku Piazetta i przystani (bacino), bramie do Adriatyku. Wielu zwycięskich kapitanów stąd zaczynało i tutaj kończyło swoje "odyseje".
Plac Św.Marka jest uważany za jeden z najpiękniejszych placów świata, dzięki niezwykłej kompozycji i architekturze łączącej w sobie elementy fantazji i rzeczywistości. Zachwycony harmonią marmurowych pałaców Napoleon nazwał go najpiękniejszym salonem świata.
Plac Św. Marka ma kształt wielkiego trapezu (176 m długości, 82 m maksymalnej szerokości), którego przeciwległe boki wyznaczają Prokuracje Stare, przebudowane w XVI w., od północy, i Prokuracje Nowe (koniec XVI w.). Połączone są one Ala Napoleonica, nowym skrzydłem wzniesionym w stylu klasycystycznym w czasach napoleońskich w miejscu wyburzonego kościoła S. Geminiano. W podcieniach Prokuracji Starych mieści się Caffe Quadri, legendarna kawiarnia otwarta w 1775 r.
Przed bazyliką przebiegał kanał. Po tym, jak zabudowano go ok. 1160 r., długość jedynego placu w Wenecji potroiła się. Uzyskaną tym sposobem przestrzeń zamknięto od północy dwukondygnacyjnym gmachem przeznaczonym dla prokuratorów (Prokuracje). Na Piazeta di S. Marco stanęły kolumny świętych Marka i Teodora (w dialekcie weneckim Todaro). Tak wyglądał plac, gdy w 1177 r. stał się scenografią spotkania papieża Aleksandra III z cesarzem Fryderykiem Barbarosą.